Boeddha
Laat het volgende eens rustig op je inwerken.
Boeddha zat onder een boom te praten tot zijn leerlingen.
Er kwam een man op hem af en spuugde de Boeddha zonder reden in zijn gezicht. Boeddha veegde rustig zijn gezicht af en vroeg de man: “Wil je nog wat anders communiceren?”.
De man wist niet hoe hij hier op moest reageren, deze reactie had hij nooit verwacht.
De leerlingen van Boeddha waren zeer kwaad. Ze vertelden de man dat dit ontoelaatbaar was en zeker het spugen op de meester vervulde de leerlingen met kwaadheid.
De Boeddha zei echter:
“Stil. Deze man heeft mij niet vernederd, maar ik nodig je wel uit goed naar je eigen gedrag te kijken. Deze man weet niet wie ik ben. Hij heeft een beeld over
mij gevormd op basis van horen zeggen. Hij heeft niet op mij gespuugd, maar op het concept dat hij van mij heeft.
Hij spuugt niet op mij, maar op zijn eigen gedachten. Ik ben daar geen deel van. Ik kan alleen maar vaststellen dat die man nog wel meer wil zeggen dan
dit”.
De man begreep er nu helemaal niets meer van en rende naar huis. Het hele gebeuren bleef door zijn geest spoken en zijn brein had geen enkel patroon waarin deze ervaring paste.
De volgende ochtend kwam hij terug en wierp zich aan Boeddha’s voeten. De Boeddha vroeg hem: “Wat wil je nog meer communiceren?”
De man zei:”Heer, kunt u mij vergeven voor wat ik gisteren gedaan heb?” en de Boeddha zei: ”Ik kan je niet vergeven, want ik ben niet de man op wie je gisteren gespuugd hebt!
Bron onbekend.
Toevoeging van mij: Hoe mooi kan vergeving zijn? EN hoe mooi kan het zijn dat ik bij die tempel in Bodh Gaya, Bihar, in India geweest ben waar Boeddha 2500 jaar geleden de verlichting bereikte.
Het tempelcomplex rondom de boom dwingt op een onbenoembare manier respect af en ik denk er vaak aan terug in dankbaarheid.
