Wat houdt je vast .... zodat je niet kunt groeien in je leven?
Ergens ............ in je jonge leventje heb jij je onveilig gevoeld.
Weet je dit niet meer?
Dat is logisch, want het gebeurt razendsnel en onbewust, dit gevoel overvalt je.
Misschien krijg je nu hierbij een herinnering van hoe of wat het geweest is, maar meestal is er geen directe herinnering.
Totdat ….
Wat is er dan wel?
De pijn van die bepaalde situatie in je leven en dat onveilige gevoel is er. Niet bewust in je geest, wél in je cellen. Daar zit het opgeslagen.
Je wilt die pijn nooit meer voelen en je neemt onbewust een“besluit”. Dit nooit meer! Deze pijn wil ik noooooit meer!
Dus je maakt onbewust een overtuiging voor jezelf. En ja, de meeste mensen weten niet dat ze dit zelf ooit besloten hebben!
Zo snel, onbewust gebeurd dit. Je lijf echter onthoudt het o zo goed, die cellen daar is het voelbaar als het weer tot leven komt.
Hetzelfde gevoel dat je TOEN ooit voelde en genoopt heeft om dat besluit te nemen, wordt weer opgeroepen in een soortgelijke situatie. Of zelfs in eenzelfde situatie als vroeger. Misschien met dezelfde mensen erbij, vaak met andere.
Een paar voorbeelden: ik mocht een keer thuis niet binnen bij mijn moeder, omdat ik te laat thuis was. (23.00 uur moest ik thuis zijn, hoe laat het was weet ik niet, maar niet schrikbarend veel later, want dat durfde ik niet eens ?).
Er brandde licht in huis, er was zelfs bezoek, maar de deur zat op slot en ik kwam er niet in. Later stond ik een keer voor mijn huis en mijn vriend had de knip op de voordeur gedaan ….. ik flipte totaal.
Of je wordt buiten de deur gezet voor straf door je moeder. Later heb je een relatie en hetzelfde gebeurt weer. De relatie stopt en je wordt “buiten de deur gezet”. Of erger nog, als klein kind wordt je misbruikt en later gebeurt dit nog een keer. Wat gebeurt er dan in je lijf?
Er volgt een automatisch reactie en alles slaat op tilt.
Alle pijn is ineens terug, enorm aanwezig, je voelt het in heel je hart. Het kan je helemaal onderuit halen. Helemaal uit balans brengen. “Ik laat dit nooit meer gebeuren met me”, kan een uitspraak zijn “ik zal laten zien dat ik ….” etc. Iedereen heeft hier andere woorden voor.
En wat nu?
Elke keer als je in eenzelfde soort ervaring komt, is die pijn voelbaar. De eerste keer heb je die pijn weggestopt, want je wilde het niet voelen. Het was te groot voor je. NU is die pijn weer geraakt en je kan er niets mee….. Vaak weet je niet eens dat dit een automatische gedachte is die je op de automatische piloot volgt.
Zoals bij mij ineens duidelijk werd, he mijn moeder heeft me buiten laten staan en nu gebeurt het weer! Dat was me een inzicht dat enorm bij me binnen kwam! Pats!
Wat moet ik ermee? Wat kan ik ermee? Dan komt het in je bewustzijn en is de tijd gekomen om het onder ogen te zien, wat je echte pijn is. In mijn geval was dat het buitegengesloten worden door mijn moeder. En nee, niet alleen met een deur, maar ook de deur naar haar hart was dicht voor mij! Dat doet pijn als kind om dat te ervaren. Het inzien, ermee aan de slag gaan, nee dat is niet gemakkelijk.
Het heeft me wel veel gebracht deze grote interne schoonmaak!
Je zult gaan ervaren dat het overtuigingen zijn van vroeger, die jezelf in tijd van nood hebt gemaakt, of van de ander die je pijn heeft gedaan. Deze overtuigingen houden je vast, in pijn, of klein, of boos, of strijdlustig etc….
Soms ga je er onbewust voortdurend de strijd mee aan en kost het je bergen energie. Meestal gebeurt dit alles nog onbewust. Je past je gedrag aan, je gaat bijvoorbeeld pleasen, je wordt een stil kind, een kind dat altijd boos is, een kind dat ergens in een hoekje kruipt. In elk geval ga je je anders gedragen als je leeft naar overtuigingen. Anders dan je ware kern is!
Het zijn ervaringen of woorden van vroeger in het NU gebracht. Ervaringen en pijn die je tegenwerken, belemmeren om te leven, zoals leven bedoeld is. In vrijheid je eigen pad volgen, zoals je in je kern bent: vrij!
Woorden van TOEN, belemmeren je NU….
Hoe klinkt dat voor je?! Heftig hé en zo is het ook. Ze belemmeren je in het NU te leven, je vrij te voelen. En ja dat is niet niks. Als je dat inzicht eenmaal hebt, kun je die overtuigingen “aanpakken” en leren omzetten in mooie, nieuwe, zachte ervaringen. Hoe?
De eerste stap is erkennen dat je gevangen zit in beperkende gedachten van vroeger. Gedachten die niet meer nodig zijn. Gedachten die je niet meer wilt geloven en die mogen veranderen.
Of het nu de ervaring, de pijn, het stemmetje is dat zegt, dat je niet goed genoeg bent, dat je het niet kunt, dat je het niet waard bent etc….. het heeft géén gelijk. Jij hebt bestaansrecht en jij bent goed zoals je bent. Jij mag gezien en gehoord worden, jij mag zijn wie je bent!
Wat kost het je als je naar deze overtuigingen blijft leven, naar het nare, rare stemmetje blijft luisteren?
Laat het me gerust weten Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.