Coaching De Levensbron

1) Zorg voor structuur in je leven. Regelmaat is erg belangrijk.

2) Als je wekker afloopt, sta dan op in plaats van de herhaalknop te gebruiken.

3) Kijk eens rond in je huis: waar erger jij je het meeste aan?  

    Je administratie, kleding die rondzwerft, was, afwas, vuil, schuur, zolder etc. pak dat aan.
4) Eet je maaltijden op tijd (minimaal 3) en sla er geen over.

5) Eet niet langer junkfood. Het kan goed vullen, maar telt alleen vet en heeft geen voedingswaarde.      Er zitten geen grondstoffen in die je geest en lichaam  nodig hebben. Dus er wordt geen energie   door geleverd. Stop daarmee. Zet elke dag een gezonde maaltijd neer voor jezelf.

     Indien nodig schakel je daar iemand voor in die er alles vanaf weet. 

6) Wat ga je doen! Neem een beslissing en maak een plan, stel een reëel, haalbaar doel.

    Maak hier een planning voor met maximaal 3 kleine acties per dag. Het dient wel een uitdaging   voor je te zijn, anders kak je weer in.

    Niet te grote stappen, kleine haalbare stappen.
7) Als je achterstallig onderhoud hebt in huis: begin met het meest vervelende klusje en eindig met    het leukste. Daar krijg je weer energie van om de dag  

    verder door te komen.

Kom in beweging lieve mensen.

Het is bewezen dat dit goed is voor je hersenen en je verdere lijf. Je krijgt er een energieboost van, die je weer in je energie-pot kunt stoppen.
Probeer het eens, je knapt er van op. Geestelijk en lichamelijk.

Kom uit je comfortzone en als je iets gelukt is: beloon jezelf!
Laat het me weten als je daar begeleiding bij wilt.
Suc6

Ook al ben ik de 60 gepasseerd, het is en blijft voor mij toch belangrijk om bewust te zijn en te blijven WIE er achter het stuur van mijn leven zit.

Ik las de volgende regels ergens en kon me hier volledig in vinden. Ik heb de versie enigszins aangepast met mijn eigen ervaringen natuurlijk ;)  

Ik laat mijn leeftijd echt niet bepalen, wat ik wel of niet mag doen met mijn leven. 

Dat laat ik liever aan mijn lichaam over, want mijn lichaam dát is het enige dat wat te zeggen heeft over mijn leven

en 

het is zeker iets waar ik naar luisteren MOET!

(deze MOET is nodig, want je lichaam vertelt altijd de waarheid. Je lichaam liegt nooit). 

Laat je dingen voelen als het er tijd voor is, stopt je als je niet geluisterd hebt en dwingt je dan pas op de plaats te maken. 

Er naar leren luisteren is belangrijk, want het lichaam werkt keihard voor ons.

Bij alles wat we doen: spreken, lopen, wandelen, autorijden en ga zo maar door. De hele dag is het druk met ons.

Ernaar luisteren als er een verstoring is, is nodig. 

Luister juist dan heel goed, wat het je te vertellen heeft en maak pas op de plaats.

Ik luister goed naar mijn lichaam en dat heeft me in 2015 gered. 

Daarvoor bedank ik mijn lichaam met regelmaat.

Voor alles wat het zo goed voor me doet en soms even wat minder goed doet. 

Toch doet mijn lichaam dat wat het kan op dat ogenblik en daar ben ik dan dankbaar voor. 

Alle  grote en kleine organen, alle spieren, alle cellen die zich vullen met dankbaarheid dat ik op tijd geluisterd heb naar mijn lichaam daar sta ik dan bij stil. Het hoeft geen uur te duren, het kan in korte tijd. Gewoon even bewust voelen en luisteren naar je lichaam.  

Ik kwam met het ziekenhuis in aanraking en had meteen die deskundige cardioloog die behandelt me. Ik genees mezelf door met aandacht te luisteren naar wat mijn lichaam te vertellen heeft.  

Ik luister, pas me aan en ben bovenal DANKBAAR dat ik elke morgen weer op mag staan. En jij?

Elk lichaam herstelt zelf als je er op tijd naar luistert, want het zelfhelende vermogen vermogen is groot.  

ALS wij maar luisteren.   

En jij hoe ga jij om met je lichaam en verstoringen?  Laat het me eens horen.   

Ben jij in 2016 vaak, veel of nooit over je eigen grens gegaan?  Wat IS die grens dan? 

Mooi om aan het einde van het jaar te onderzoeken hoe het bij jou zit ... die grens.  

Dat het goed is om je grenzen te bewaken weet iedereen, dit is ook een uitspraak die iedereen wel kent. 

Maar begrijpt iedereen die grens dan ook? Weet iemand mijn grens? 

Voor iedereen is die grens anders, hoe raar dit ook voor je mag klinken. Iedereen heeft zijn of haar eigen grens. (Net als elk land die ooit had)! 

Hoe jij je grenzen kunt of moet stellen, wat grenzen eigenlijk zijn, dat is moeilijker voor meerdere mensen om te begrijpen, en niemand of niets mag dit voor jou bepalen! Enkel jijzelf! Kun je het nog volgen?

Kan je ze zien, kan ik ze voelen, hoe wijd, lang of groot zijn mijn grenzen ..... 
Wanneer weet ik dan dat iemand erover heen gaat?

Is mijn grens mijn lichaam, of is die grens verder weg of ……

Jouw grens is jouw lichaam van binnen met alle gevoelige zenuwen, gevoelens en emoties die daar opgeslagen zijn in je cellen, met al je organen, spieren, bloedvaten etc. Jouw grens zegt alles over jouw binnenwereld en die gaat verder dan je lichaam alleen.

Kortom: we zijn als mens groter dan onze lichaamsgrens.

Hoe stel je grenzen?

Soms stel je je grens op gevoel, soms uit emotie, soms vanuit de ratio en beredeneerd en soms stel je geen grenzen (met alle gevolgen van dien). 

Wat gebeurt er als we geen grenzen stellen? 
We worden kwetsbaar als iemand bij ons binnen komt of zelfs soms binnen dringt in ons leven. Op dat moment voel je dat je veel gevoeliger bent voor bijvoorbeeld kritiek of je kunt of durft niet je eigen standpunt in te nemen, je trekt je terug. Dit gebeurt er als iemand over jouw grens gaat.

Vaak onbewust, soms bewust. 

Van binnen in je lijf gebeurt er in elk geval heel heel veel het niet oke vindt wat er aan de hand is. Dat die ander je van alles ......  en hoe reageer jij op dat moment? Daar gaat het om. Wat doe of zeg jij op het moment dat de ander bij jou binnen komt met zijn energie? 

DAT alles is hoe jij je grens wel of niet bewaakt. 

Beter gezegd: wat er gebeurt er als jij je grens niet trekt? want zo kun je het ook zien. Dan neemt de ander de kans waar om over jouw leven te beslissen. zo erg kan het soms zijn of worden. 

Waar zeg jij: het is genoeg! Stop dit pik ik niet (meer) van je, of wanneer zeg je tegen jezelf: NU is het genoeg, ik kan dit niet (langer) en wil dit ook niet langer meer. 

Dus jouw grens ligt in jouw binnenwereld, in jouw gevoelig zijn en alert zijn, en zolang het goed voelt voor jou wat er gebeurt, dan bepaal jij! Er komt dan niemand over JOUW grens.

Voelt het van binnen verkeerd en zeg je niet HOU OP, dan is er een grens overschreden.

Vraag je dan meteen af: Wiens grens is hier overschreden? Wat wil ik hiermee? 

Loop jij ook weleens tegen grenzen aan en hoe ga jij daar mee om?

Elk mens heeft grenzen. Ook jij, ook ik, iedereen. 

Ik heb grenzen gesteld en jij?

Wat heeft het mij gebracht grenzen stellen? 

Voor mij heeft het duidelijkheid gebracht om aan te geven wat ik zelf (vooral zelf) vanuit mijn hart wilde en dat leidde tot innerlijke rust.

Soms zeggen mensen tegen me: is dat niet egoïstisch dan? NEE, juist het tegenovergestelde.

Als jij je grenzen goed kunt aangeven, is de ander er ook mee gebaat. Het schept duidelijkheid en rust. 

Jaren geleden heb ik duidelijke grenzen gesteld voor mezelf. Er moest iets gebeuren in mijn leven, dit trok ik echt niet meer.

Ook niet op doorzettingsvermogen! Ik had geen andere keus dan voor mezelf gaan te staan, wilde ik niet verder verdwijnen in een zwart gat! 

De ander is gaan ervaren waar ik stond, hij wist vanaf toen duidelijk waaraan hij toe was.

Wat ik voortaan wel wilde en vooral wat ik niet meer wilde. Wat ik kon en wat ik niet meer kon en wilde opbrengen.  

Resultaat: Vanaf het moment dat ik mijn grenzen ben gaan aangeven, kan ik mijn passie leven: mensen begeleiden bij hun vraagstukken …..

Ja, ook ik ben mens en loop soms toch tegen grenzen aan.

Grenzen die ik zelf niet gesteld heb, maar waar ik wel tegenaan liep. 

Vorig jaar liep ik enorm tegen mijn fysieke grens aan, financieel liep ik tegen een bedrijf aan dat mijn rekeningen niet wilde betalen …..

Wat ik van dit alles geleerd heb, is te voelen wat het met me doet als ik die grens voel. 

Na voelen komt accepteren van dat wat er is, het is even niet anders. 

Accepteer dát wat je niet kunt veranderen, stop met vechten en je ervaart plotseling een stuk minder stress.

Heerlijk helder en simpel en daar houd ik van.

Makkelijk? pffff nee, dat hoor je me niet zeggen. Haalbaar "JA"  voor alles wat er speelt in een mensenleven. 

EN er zijn ook grenzen die jij jezelf niet bewust stelt of zelfs oplegt en toch voel je dat je ergens tegen aanloopt. 

Het voelt “ergens” niet goed voor je. Maar wat is er dan? Hoe kan dit? Je begint je dingen af te vragen maar je komt niet verrder. 

Dan kan het zomaar zijn, dat het een grens is die je heel lang geleden voor jezelf hebt getrokken, tot hier en niet verder, en vervolgens ben je dit gaan leven als een overtuiging ( gebeurt allemaal onbewust)! 
Dan kan het NU (jaren later) een blokkade worden en hierover gaan we in januari verder……. spannend!!! 

Als je zover bent dat jij jouw grenzen kent en accepteert, dan hoef je er verder niet meer over na te denken. Omarm de situatie en "stop fighting with life". 

Rust, ontspanning en het voelen van je innerlijke grens is dan het resultaat en bovenal stukken minder stress. 

Hoe is dat voor jou om te voelen dat er ergens iets is en je weet niet precies wat het is?  

Communiceren is het moeilijkste wat er is ….. hoor ik geregeld in de praktijk. 

Wat moet ik zeggen? Hoe moet ik dat zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen. Help, ik klap dicht. 

Echt waar, communicatie is niet alleen maar lekker babbelen; het zijn niet alleen maar woorden of alleen maar het gezicht van die ander (en/of van jou) het is het totaalplaatje. 

Communicatie bestaat uit 3 dingen:

1) je woorden,
2) de toon van je woorden
3) je lichaamstaal.

Onderzoek heeft uitgewezen dat woorden maar 7% van je totale communicatie bepalen!

De toon waarop je iets zegt is bepalend voor 38%

En de taal die je lichaam uitzendt is wel 55%! 

Voorbeeld: Stel je nu voor dat je vriend tegen je zegt ‘Ik hou van je’ en hij kijkt je niet eens af. Geloof je hem?

Daarbij komt nog eens hoe hij het zegt: enthousiast, lichtjes, zwoel of met stemverheffing, of klinkt alles als een dode diender?

Het gaat erom of jij hem gelooft als hij het zo zegt!  
Of wil je hartstocht horen in zijn stem en geloof je hem dan wel? 

Kijkt hij je aan, lacht hij, kijkt hij boos, indringend, verdrietig of blij, trekt hij zijn wenkbrauwen op, wat gebeurt er in z'n gezicht als hij jou dit zegt, wat doet hij met zijn handen, armen, rug etc. 

Zo zie je, dat je zonder ook maar iets te zeggen, je heel veel duidelijk kan maken! 

De ogen zijn daarin het allerbelangrijkste contactpunt.

De ogen “verraden” alles; het zijn "in mijn ogen" , de spiegels van je ziel! 

Maak jij oogcontact met de persoon met wie je in gesprek bent? Kijk je iemand aan tijdens het gesprek, of kijk je juist weg? 

Dit zegt zoveel tijdens een gesprek en er valt zoveel uit af te lezen.

Het zegt veel over de verbinding in communicatie tussen jullie.
Dit wil niet zeggen, dat je door oogcontact te maken, kunt invullen wat de ander probeert te zeggen. 

Wel zijn ogen, de eerste aanwijzing als er iets mis is en dat mis je dan als je iemand niet aankijkt. 

Als je wegkijkt, mis je gevoelige informatie van de ander waarmee je in gesprek bent en mis je de verbinding van hart tot hart.

Ook als je zaken doet met iemand is dit oogcontact erg belangrijk. Je kan net die twijfel zien bij de koper van je producten, of je kan hem net missen!

Je mist dan de aansluiting om daarop in te gaan en weg is de deal.  

Als je met je partner gaat uiteten en jullie kijken elkaar tijdens dat etentje helemaal niet aan, jullie kijken ieder voortdurend in je telefoon of als jullie alle twee een andere kant op kijken, is er dan nog wel een relatie? De ogen zijn je ziel en die vertelt alles. 

Oefening een:

Kijk eens minimaal twee minuten in de ogen van je partner, een vreemde, vriend(in) en praat NIET. 
Voel simpelweg wát er gebeurt in je lichaam.  

Weetje twee  

Laat oma voortaan thuis! 

O    oordelen 

M    meningen 

A    adviezen  

Weetje drie: om te oefenen onder de kerstboom:

Gebruik geen nivea! 

N     niet   

I      invullen 

V     voor

E     een

A     ander 

Laat je het mij weten hoe dit voor je was?

Heb je me nodig dan kun je me bereiken via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

 Wat kies jij ‘s morgen als je opstaat? 

"Elke dag is een cadeau, groot of klein, elke dag is een nieuwe kans! Altijd, echt waar. 

En zolang ik mijn ogen kan openen, richt ik mij op de nieuwe dag en denk ik aan al het goede wat deze dag mij zal brengen!

Er is altijd wel iets goeds op een moeilijke dag, soms klein, soms piep klein, soms groter of zelfs groot, maar er is altijd iets positiefs te benoemen!” vertelde mijn lievelingsoom Cor altijd tegen me. Hij kon het weten, want hij had veel last van hevige depressies en in goede tijden, kon hij dit alert zijn op een positieve vibratie dubbel opbrengen. 

Ik heb zoveel mogen leren van deze prachtige wijze man en daar ben ik hem elke dag dankbaar voor, al is hij niet meer hier in levende lijve. 

Ik weet ook dat het zo werkt, want ik herinner me nog de tijd dat ik dit ook hard nodig had, die strohalm van positiviteit.

Elke dag iets positiefs zoeken en benoemen, anders werd mijn leven door verdriet ondraaglijk.

Ik heb toen ervaren dat dit echt niet mee valt als je diep in rouw bent, maar ik besefte bovenal dat ik steeds wel zelf de keuze had.

De keuze uit twee mogelijkheden (net als jij overigens) en ik koos er dan meestal voor om terug te kijken op al het goede wat ik wel kende in mijn leven, wat er allemaal wel goed was gegaan. 

Ik nam daar steeds een innerlijk besluit over: deze dag wordt een dag met zoveel mogelijk positiviteit en later zelfs was mijn besluit: een dag met zoveel mogelijk geluk!

Hoe doe je dat, hoor ik je zeggen, als je diep in de problemen, stress, rouw, zorgen zit?

Je wordt wakker en je opent je ogen in bed en meteen ga jij voelen wat voor dag het is.

Hoe goed of hoe slecht het ook voelt, wat het ook is, je zegt er ”JA” tegen. (= accepteren).
Daarna sta je op en je neemt de verantwoording voor deze dag. Ik neem deze dag zoals hij komt EN ik zie ook een lichtpuntje. 

Als je dat kunt en doet, is het goed voor je eigen levensgeluk. Je stopt met vechten tegen het leven, dat is wat je doet.

Je zult dan merken op den duur dat het leven jou gaat dragen i.p.v. te vechten tegen dat wat er is. (you tube: Ananda by Deva Premal Miten and Manose: if you don’t fight with life, life simply helps you …. It takes you on the shoulders!

Dit doen, helpt je, steunt je en versterkt je, ongeacht in welke situatie jij zit.

Geloof me, het is echt waar. Eigen ervaring.

Wil jij dit vanaf morgenvroeg eens proberen? Laat het me gerust weten hoe het je is vergaan.