Coaching De Levensbron

Wat is toch dat hooggevoelig zijn?

Om te beginnen is iedereen UNIEK. Iedereen en dat mag je nooit vergeten.

Het gaat er absoluut niet om mensen in een hokje te plaatsen, om de een iets te verwijten om de ander tot zijn rechtt e laten komen. Nee, ieder is uniek! 

Echter de ene persoon is intelligenter dan de ander en de ander persoon is gevoeliger.

En weet dat dit vaak ook kan samengaan: hooggevoelig- EN hoogbegaafdheid.

Evenals hele drukke hsp-ers en teruggetrokken hsp-ers. Introverte en extroverte hsp-ers. Prikkelgevoelig zijn ze wel allemaal. 

Wij hebben het nu over een “Hooggevoelig” of ook wel “HSP”, “Highly Sensitive Person” is.

20% van de mensheid valt onder deze categorie.

Hooggevoeligheid is a b s o l u u t geen ziekte, het is een eigenschap van het zenuwstelsel in combinatie met de hersenen.

Ongeveer 20% van de bevolking is hooggevoelig.

Het is waarschijnlijk een erfelijke eigenschap, die evenveel voorkomt onder vrouwen als mannen.

Dit heeft de Amerikaanse psychotherapeute en universitair docente en grondlegster van het begrip HSP Elaine Aron door onderzoek vastgesteld.

Ik wil mensen niet in een hokje plaatsen, maar juist aandacht vragen voor hen die te maken hebben met de negatieve invloed vanuit de andere groep mensen (die 80% van de mensen die onder de “andere” norm vallen en niet hooggevoelig zijn).

Normaal? Abnormaal?

Wie zal of mag dit zeggen.

Wel weet ik zeker dat een aantal hsp-ers in hun jeugd denken dat er iets aan hen mankeert, omdat ze anders zijn. (Soms wordt dit ook zo aan hen verteld). 

Dit is natuurlijk niet de bedoeling. Kinderen worden er onzeker, bang en verlegen van.

Als je als hsp-er goed leert omgaan met je kwaliteiten, dan heb je daar enorme voordelen van.

Als de andere groep mensen daar ook zo mee om kan gaan, krijgen we een mooie afspiegeling van de samenleving. Dan kan iedereen elkaar in waarde laten! 

Een hsp-er is meer dan gemiddeld gevoelig voor indrukken en prikkels. De prikkels komen intenser binnen, worden anders verwerkt en daarom hebben hsp-ers daar wat meer tijd voor nodig. 

Ze merken meer signalen en details op.

Ze overzien het geheel en kunnen daardoor meestal goede positieve feedback geven (en zijn goede planners).

Het zenuwstelsel van een hsp-er is echt fysiek anders dan van een persoon die niet hooggevoelig is. Daar kun je totaal niets aan veranderen, dat is een gegeven! 

De kunst is echter om daar goed mee om te gaan.

De hsp-er zelf EN eveneens de buitenwereld.

wat gebeurd er met de hsp-er die niet in zijn/haar kracht staat?

Die gaat zich snel aanpassen om te voldoen aan de eisen van de andere 80% en dat kan verstrekkende gevolgen hebben op den duur. 

Alle indrukken worden bij een hsp-er uitgebreider en intensiever gefilterd dan bij de gemiddelde mens.

Wat anderen normaal vinden zoals massa bijeenkomsten, harde muziek, sirenes, kan voor een HSP-ers al snel te veel zijn. Zij raken dan overvoerd en dat heet overprikkeld zijn.

Letterlijk door een teveel aan heftige, sterke prikkels.
Door overprikkeling raken ze in de stress. Velen denken dat hsp-ers gestresst zijn, nee, absoluut niet nodig om dat te denken.

Ze raken gestresst van te veel prikkels en te weinig tijd om deze goed te verwerken!

Of als ze te veel, te vaak in hun eigen valkuilen stappen! 

Dus het belangrijkste voor een hsp-er is: let op dat je niet overprikkeld raakt!

Je kan van je hsp-“last” een hsp-“kracht” maken als je er goed mee leert omgaan!

Het biedt zovele mogelijkheden als je die kracht kunt inzetten en daar gaan we voor in 2019! Toch?

Ieder in zijn/haar OERKRACHT! 

Wil je hier samen met mij naar kijken, laat het me gerust weten Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

Het gaat bij de Helende Reis/Journey om het omarmen van al je emoties. 

Soms is het echt heel erg moeilijk om bepaalde emoties te aanvaarden en weet je niet hoe je liefde moet geven aan je verdriet, pijn of angsten die je voelt.

Of soms weet je niet hoe je liefde moet geven aan het verleden dat je herinnert aan situaties waarin mensen je gestraft, genegeerd, gepest, geslagen of zelfs misbruik van je hebben gemaakt.

Of soms weet je niet hoe je liefde moet geven aan het donker in jezelf, aan de voortdurende tweestrijd in jezelf.

Misschien weet je niet hoe je liefde moet geven:
- aan degene die je niet kunt veranderen
- of aan degene die je niet wil vergeven (omdat het gebeurde te pijnlijk geweest is)
- of aan degene die niet wil groeien (omdat ieder een eigen weg te gaan heeft)

Wat doe je als je niet weet hoe je ergens liefde aan moet geven?

Tijdens een sessie van de Helende Reis omhul je dat moment, waar je niet mee om kunt gaan, met jouw liefde.

Ik begeleid je hierin door vragen die ik je stel.

En weet dat er geen “goede” of “foute” antwoorden zijn.
Alles is oké, echt alles! Zeker JIJ!

Door je eigen eerlijkheid op een diep niveau te omarmen, zul je kunnen waarnemen, dat je je daarna veel lichter voelt.

Je zult meer en meer gaan beseffen dat alle omstandigheden tot stand zijn gekomen om in contact te komen met de gevoelens van je jongere jij

(jouw innerlijke kind).

Met iedere oprechte omhelzing aan jezelf, geef jij je lichaam toestemming om het cellulaire afval dat klaar is om geheeld te worden, te bevrijden.

Alles wat naar boven komt, wordt uit jouw cellen verwijderd. 

Dit door simpelweg ”je aandacht" te brengen naar dat deel van het lichaam waar je het ongemak opmerkt.

(Dat deel voelt anders dan de rest van je lichaam).

Dan ga je voorzichtig en langzaam naar het centrum van dat ongemak (pijn) door met zachte liefdevolle aandacht te reageren op je innerlijke kind (de jongere jij). Dit alles samen met mij en mijn vragen. 

Dit zorgt ervoor dat je cellen geleegd worden van die opgeslagen emoties.

Het gevolg is, dat je aandachtiger, liefdevoller, zorgzamer, bewuster, vrijer en opener bent dan ooit te voren.  

Een Helende Reis/Journey zorgt ervoor, dat je pure zelf, jouw bron, weer tevoorschijn komt.  

Hij laat je tot bloei komen en bewust uitgroeien tot die mooie kern, zodat jij het potentieel kunt leven van je eigen oneindige natuur. 

Om dat te bereiken is het nodig dat je "de liefde" je meest natuurlijke reactie laat zijn.

(En niet je angsten, boosheid, verdriet, onmacht, onvermogen, wanhoop ......)!

En als dat soms niet lukt of nog even niet lukt, dan is DAT het volgende moment dat omarmd en ondersteund wil worden. Door jouw liefde in je! en door mijn ondersteuning. 

Echt waar en het is zo mooi om te ervaren dat ik jou dat gun in 2019. 

Dit is in het kort in woorden wat een Helende Reis/Journey jou brengt!

Is het een ervaring die jij jezelf gunt in 2019? 

Laat het me gerust weten   Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  

Boek over zelfdoding: 'Rouw is de achterkant van de liefde' di 24 okt 2017, 8:12 Apeldoorn

'V.E.R.D.E.R. na zelfdoding in je gezin' van Henriëtte Koks verschijnt op 3 november en is verkrijgbaar via delevensbron.org       (foto Gert Perdon)

Nabestaanden ondersteunen in hun rouw, zelfdoding bespreekbaar maken en het taboe doorbreken. Dat hoopt Henriette Koks met haar boek 'V.E.R.D.E.R. na zelfdoding in je gezin' te realiseren.

De Apeldoornse doorstond zelf een rouwproces na de zelfdoding van haar 15-jarige zoon Juriën in 1994. “We móeten met elkaar over zelfdoding in gesprek. Dat is een must voor zowel de overledene als de nabestaanden.” Door Bert Nijenhuis

De wereld vergaat, zo beschrijft Henriette het gevoel dat ze ervoer toen haar zoon 23 jaar geleden uit het leven stapte. “In mijn omgeving werd erover geoordeeld of over gezwegen. Doodzwijgen is zo pijnlijk. Na twee jaar werd de naam van mijn zoon simpelweg niet meer genoemd. Zelf wilde ik niets liever dan erover praten. Rouwen behelst meer dan de pijn van het verlies, het is de achterkant van liefde.

Een luisterend oor vond ze niet bij haar huisarts, maarwel bij een lotgenotengroep. “Ik moest daarvoor elke keer vanuit Arnhem naar Amsterdam, maar het delen van ervaringen deed me enorm goed. Als je met lotgenoten praat, is er herkenning."  

Lotgenoten
Met twee andere ouders startte Henriette in 1997 een eigen lotgenotengroep (Horizon in Tilburg) waar ze de nodige ervaring opdeed als begeleidster.

In 2002 startte ze haar eigen praktijk, die ze sinds 2014 vanuit Apeldoorn runt.

“Uiteraard komt er ietsjes van mijn eigen pijn terug als ik cliënten bijsta. Ik focus me echter op wat er bij mijn client leeft en vanuit ervaring kan ik dat zuiver begeleiden. Wanneer je rouw niet goed kunt integreren (om welke reden dan ook), kan het lichaam niet verwerkte emoties opslaan. Door die opgeslagen onverwerkte emotionele pijn kunnen er op den duur fysieke klachten ontstaan. 

Zelf kwam ik bij de cardioloog terecht, omdat het voelde alsof mijn hart letterlijk was gebroken." 

Zowel in haar praktijk als in haar boek biedt Henriette nabestaanden een luisterend oor, oefeningen en handvatten.

"Hopelijk zullen nabestaanden op den duur ook kunnen ervaren (als hun tijd daar is) dat de ergste pijn afbrokkelt.  Daarna komt er weer ruimte voor een leven waarin hun dierbare is geintegreerd". 

Verlost van pijn
Henriette erkent dat er vandaag de dag meer en betere hulp voor nabestaanden is dan pakweg twintig jaar geleden. “Maar het taboe is nog lang niet doorbroken. Het is niet normaal dat er gemiddeld vijf mensen per dag uit het leven stappen, veelal jongeren. Meestal willen ze niet eens dood, maar verlost worden van pijn.

Goede voorlichting in het onderwijs is volgens de levenscoach van levensbelang.

“Mijn zoon was hooggevoelig en hoogbegaafd en werd gepest. Een leraar vond dat hij dan maar niet telkens zijn vinger moest opsteken en dat zijn moeder zeurde als ze er iets van zei. Dan snap je natuurlijk niet waar het probleem daadwerkelijk zit.

"Daarom geef ik lezingen en voorlichting, OOK in het onderwijs, want elke zelfdoding is er een teveel!"  

'V.E.R.D.E.R. na zelfdoding in je gezin' van Henriëtte Koks verschijnt op 3 november en is verkrijgbaar via www.delevensbron.org 

Juriën’s komst en vertrek op dezelfde manier 21

Een harde klap te incasseren. Zeker voor Juriën 29

Rust vinden in een een-ouder-gezin 33

Mijn leven ‘stopt’ vier juli 1994 om 07.00 uur 51

De dagen erna en hoe ze in een waas voorbijtrekken 61

De dag van de crematie 71
De eerste tijd na de crematie 81
Terug naar school en werk 87
Schaamte en schuldgevoelens 99
Aan de slag met mijn schuldgevoel 119
Schaamtegevoelens doorleven en wat ik ervan leer 133
Mijn ervaring en mijn “werk” met schuldgevoelens 151

V.E.R.D.E.R. als acroniem 159
V = verlies, “verwerken” is verdriet laten gaan 171
      Hoe kijken anderen naar jouw verdriet 175
      Vrouwen reageren anders op intens verdriet 177
      Verdriet bij mannen en vrouwen. Kan dit samengaan? 178
      Kinderverdriet 182
      Verdriet accepteren 184
      Vertrek uit mijn oude leven 189
E = emotie 197
      Hoe zou je leven eruitzien zonder emoties? 214
      De innerlijke wereld, een ijsberg 221
      Hoe toon jij je emoties 224
      Emoties leren voelen 227
R = rouwen 231
      Aanvaarden van de dood 243
D = dood en levensdoel 253
E = energie, energievreters en energiegevers 259
R = rituelen, rust, ruimte en respect 279
      Vanuit rust naar respect 295
De kracht van vergeven 299
NEURO-weetjes van een niet-neuroloog 309  

De “feest” maand komt eraan …..

Als je in rouw bent, weet ik nog uit ervaring dan wil je het liefst een winterslaap maken.

Dan wil je graag, dat het vanaf begin november ineens februari is…. 

Kerst en nieuwjaar zijn persoonlijke belevenissen.

Wat voorheen een”feest” was, kan na het overlijden van een dierbare ineens geen feest meer zijn.

Het zetten van een kerstboom ..... kan zelfs te zwaar zijn.

De boodschappen doen met het idee dat het een feest eten zal zijn ... kan te zwaar zijn. 

Je verdriet kan op deze dagen te zwaar wegen te zwaar aanvoelen.

Soms durven mensen diep in rouw niet eens onder de mensen te komen, omdat ze te moe zijn.

Omdat ze geen zin in een confrontatie met “feest” hebben.

Omdat ze het niet op kunnen brengen “vrolijk” te doen,

Omdat ……….. noem maar op. 

Voor jou die dichtbij staat kan dit eveneens moeilijk zijn.

Sta hierbij stil lieve mensen.

Het enige wat je kunt doen, is respecteren wat de ander wil. Hoe moeilijk ook.

Zien dat de ander in en in verdrietig is, is ook moeilijk.

Soms wil je ze dan uit dit verdriet halen, ook al is het alleen maar tijdens een kerstdiner.

Lieve mensen luister naar elkaar, wat wil je hart?

Dat is tijdens deze komende dagen van belang en volg je hart hierin …. doe niets omdat de ander dit wil of vindt .....

WAT de ander er wel of niet van vindt. 

Het gaat om JOU! 

Sterkte en goede dagen gewenst vanuit de invulling: luister naar je hart en steek een extra kaars aan.

Een kaars aangestoken met  a a n d a c h t, gaat steeds helderder branden EN geeft meer licht. 

Sterkte in deze donkere tijd. 

Hoog gevoelige mensen hebben in onze Westerse maatschappij last van een grote hoeveelheid zintuiglijke prikkels en emoties.

Bijvoorbeeld door de televisie, i-pad, veel drukke beelden, kleuren, drama’s, discussies, muziek. En doordat de steden overvol zijn. Daarnaast is er bij veel volwassen HSP-ers een enorme werk- en prestatiedruk in hun baan. 

Bij kinderen is die druk al hoog op school.

Er wordt steeds meer verwacht van ze. In mijn ogen wordt er daardoor te weinig gekeken naar het kind zelf. 

Ja, de meerderheid van de kinderen en volwassenen zijn niet hoog gevoelig.

Dat is gewoon een feit, dus zij hebben “de teugels in handen”.

Deze groep houdt van zintuiglijke prikkels, resultaat, daadkracht, assertiviteit. Dit wordt als ‘normaal’ beschouwd, dus volgens de norm zijn hooggevoeligen “watjes”.

Een hoog gevoelig kind staat anders in het leven.

Wil vast presteren maar in andere volgorde en op een andere manier.

Het gaat vaak tegen de aard van hen in om snel en daadkrachtig op te treden zonder eerst rustig na te denken.
(Een hoog gevoelige volwassene die in zijn kracht staat, kan daar vaker beter mee omgaan).

Daardoor worden die speciale talenten zoals het overdenken, nadenken en voorzichtigheid om het maar niet verkeerd te doen, door de ander vaak gezien als zwakte.

Dat is jammer EN meer dan jammer, want het is hun kracht! Die kracht wordt dan volledig ontkend, onderuit gehaald. Auw.

Het gevolg is dat de HSP-er zich nog meer gaat aanpassen aan de ander en zichzelf verliest.

Hun zelfbeeld kan dalen en daardoor het zelfvertrouwen natuurlijk ook.

Hoe fijn was het bericht van een moeder van een kind van 12 die zijn eerste rapport van de middelbare school kreeg.

De cijfers waren allemaal 6 en hoger … tot een 8,5 aan toe.

De stress van de lagere school was eraf. Hij gaat nu naar een school waar hij zichzelf kan zijn.

Hoe fijn is dat?

Dat gunnen we toch elk kind (en volwassene)? 

Als hoog gevoelige mensen, HSP’ers leren omgaan met prikkels en emoties zijn de voordelen er van groot.

Ze leren daardoor de voordelen benutten en de nadelen vermijden. 

Wat kun jij of je kind beter doen om naar je hart te luisteren? 

Heb je hierbij mijn hulp nodig? Laat het me gerust weten Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.