Coaching De Levensbron

Wees jezelf, alle anderen zijn al bezet!  

Jaren geleden

dacht ik altijd ....  dat ik mijn leven onder controle had! 

Hoe duidelijk werd het mij in de loop van de tijd, dat je NIETS onder controle hebt. 

Echt niets, al denkt je nog steeds van wel. 

Het volgende sprak mij erg aan:

"Nooit is iemand zeker van iets,

te worden geliefd, te worden verlaten
alles kan en alles mag
alles wisselt elkaar af". 
Judith Herzberg 

Zelfs de meest kritieke gebeurtenissen, brengen NIET altijd een crisis teweeg. 

Is dat zo?

Ja, dat is echt zo .... wat is er dan wel bij een kritieke gebeurtenis?

Die gebeurtenis doorkruist enkel en alleen je plannen van dat moment. 

Ze plaatsen vraagtekens bij de dingen die tot dan vanzelfspreken waren voor jou en ze dwingen je om je leven te overdenken! 

Daarin begeleid ik mensen om dat te leren inzien.

Boos zijn heeft een functie. 

Als je boos bent, geef je bijvoorbeeld je grenzen aan.

Als je boos bent op de hele wereld, omdat er Corona is .... is er weerstand! 

Elke minuut die je besteed aan boos zijn op Corona .... is 60 seconden verlies van je eigen GELUK! 

Rouwen is altijd afscheid nemen van iemand of iets.

Afscheid nemen is voor iedereen anders.

Voor mezelf is afscheid nemen altijd een vreselijk ‘karwei’.

Ik voel verdriet, angst, onmacht, boosheid of paniek.

Soms wilde ik er totaal niet aan dat het zo is (bij Juriën).

Ik wilde dat echt niet accepteren, het mocht toch niet zo zijn etc. 

Kortom bij rouw komen alle emoties om de hoek gieren.

Voortdurend, wisselend en soms op ongemakkelijke momenten ...dat is rauwe rouw! Niet te sturen en wéét dat dat ook niet mag!

Niet door jezelf en zeker niet door een ander! Je hebt van iemand gehouden en die dierbare is er niet meer.

Of je bent getrouwd uit liefde en die bestaat niet meer tussen jullie. Of je bent een leuke baan kwijtgeraakt.

Voor sommigen is het overlijden van een huisdier een crisis.

Dus lieve mensen iedereen ervaart rouw in zijn of haar leven EN iedereen doet dat op zijn of haar eigen manier.

Doe dit door de ander te respecteren!

Respect daar gaat het om.

Geef de rouwende de tijd, liefde en aandacht die hij/zij nodig heeft.

Laat de rouwende praten en neem de tijd om te luisteren.

Heb oprecht aandacht voor degene die verdriet heeft. (Ga niet met je eigen verhaal op de loop, dit is van jou en nu wordt er van je gevraagd om te luisteren naar de ander).

Het bewustworden van je verlies dat doet pijn en alle gevoelens en emoties komen daarbij kijken.

Dus respecteer dat. Geef die de ruimte en blijf luisteren.

Ook als het langer duurt.

Niemand mag zeggen hoe lang men mag rouwen!

De rouwende mag balans leren vinden in zijn of haar nieuwe bestaan! Laat de ander vertellen wat hij of zij nodig heeft.

Suc6, liefde en sterkte als jij rouwende bent.

‘Ik heb huidhonger’, zei een klant bozig tegen mij!

Wauw, wat een mooi woord, zei ik EN ja, ik begrijp je volledig!

En ja, ik snap dat je een knuffel van me wilt en NEE, ik ga dat niet doen.

Sorry…. (ik wil niets ontvangen en niets doorgeven van dit rot virus …. is mijn stelling).

Er is veel minder lijfelijk contact sinds de 1,5 meter maatregel, dat weten we allemaal.

We weten ook hoe hard het nodig is om steun te voelen. Fysiek en emotioneel. Om je geliefd te voelen. Om gezien te worden etc. Lichaamscontact, elkaar aanraken, is als mens wel een van onze eerste levensbehoefte.

Het is een verbinding van mens tot mens, van hart tot hart. En nu mag het niet meer in deze barre tijd.

Geen handen geven, geen zoenen, massages mochten lange tijd niet, kapper mocht niet, pedicure, schoonheidsspecialist niet, dus alles wat met lijfelijkheid te maken had/heeft mag niet.

OEI OEI OEI wat is men dit moe! (en sommigen roepen dit omdat ze willen rellen).

Ook hier zeg ik: Neem je eigen verantwoordelijkheid, sorry, het is voor ieders eigen en m’n eigen gezondheid.

Ik pas me aan in deze, hoe lastig ik het ook vind. Soms ook hoe pijnlijk ik het vind. Vervolgens kan ‘sorry’ er gewoon af.

Mensen die voortdurend roepen dat iets fake-news is, er geen corona is maar gewoon griep, ik houd me nergens aan, ik doe waar ik zin in hebt….. dat kan en mag van mij.

Echter IK vraag me af wáár het respect naar de ander toe is?!

Het virus IS er en regels worden ons ‘opgelegd’ én ja, wij dienen dit samen te doen!

Is dit goed wat we doen? Mensen vereenzamen, mensen worden angstig, mensen sluiten zich af, raken in psychoses, krijgen meer paniekaanvallen en noem maar op. Niemand kan zeggen of we er goed aan doen of niet. Niemand weet de waarheid wat te doen. Niemand! Wij hebben totaal geen controle op dat virus.

Dus wat is goed of fout? Het is pas goed fout als je lak hebt aan alles! In mijn ogen!

Terugkomende op huidhonger: Ja zoooo nodig die aanraking!

Want als je de ander aanraakt, knuffelt dan maakt ons lichaam oxytocine aan. Dit wordt het knuffelhormoon genoemd, dit moeten we missen door Corona. Onze eerste levensbehoefte die broodnodig is en dat is pijnlijk ernstig.

Enkele tips die je zelf in kunt zetten als je alleen woont en zeker als je je verdrietig voelt:
- Koop een huisdier en aai dit huisdier vaker
- Neem een heerlijke lange douche extra en voel de stralen je huid masseren
- Geniet bewust van wat er WEL is.
- Kies bewust voor een goede fijne zachte bodycrème.

- Ga lekker wandelen in de zonnestraaltjes die er nog zijn.

- Ga lekker liggen ontspannen in een heerlijk ruikend  bad.

- Fiets en voel de wind door je haren waaien. 

Hoe is dit allemaal voor jou? Heb je er al zin in? 

Have fun!